Posts

Showing posts from December, 2020

গল্প

 #চুটিগল্প---      #ৰম্ভা ✍️দুলুমণি গগৈ        প্ৰথমবাৰ দেখোতে  সেই শিশুটিৰ মায়ালগা চাৱনিৰ    হাঁহিটো মনেশ্বৰ বৰ্মনে  বৰ ভাল পালে। তিনিমহীয়া ছোৱালীজনীৰ নাম ৰামৌ আছিল।           ৰামৌৰ মাক-দেউতাকে তিনিজনী  ছোৱালী হোৱাৰ পাছত আকৌ এজনী ছোৱালী  সন্তান নালাগে বুলি দি দিছিল দূৰসম্পৰ্কীয় নিঃসন্তান  দম্পতী দিপালী বৰ্মন আৰু মনেশ্বৰ  বৰ্মনৰ ঘৰত। তিনিবছৰীয়া শিশু অৱস্থাতে কাম-কৰা বাইৰ হাতৰ পৰা পৰি ৰামৌৰ হাত এখন ভাগিল। পিছে সেই বছৰতে দিপালী বৰ্মন গৰ্ভৱতী হ'ল। অপুতৰ পুত হোৱাৰ বাতৰিয়ে ঘৰখনলৈ যি আনন্দৰ জোৱাৰ আনিলে তাত জাহ গ'ল মুখেৰে ভালকৈ মাতেই মাতিব নোৱাৰা ৰামৌৰ ভগা-হাতৰ বিষ। অনবৰতে থেনথেনাই থকা ছোৱালী জনীক পৰিয়ালটোত কুলক্ষণী বুলি অৱহেলা কৰিবলৈ ল'লে। এদিন ৰামৌ হেৰাই থাকিল। ক'ত গ'ল কোনেও নাজানিলে। বৰ্মনৰ ঘৰত পুতলা ৰ দৰে শিশু জন্মিল। তাৰ মধুৰ কলৰৱে সকলোৰে মনে-প্ৰাণে সুৰীয়া আৱেশ সিঁচি দিলে। বৰ্মনীয়ে নিতৌ -"শিয়ালীয়ে নাহিবি" গালে।       ইফালে ৰামৌৰ নিৰূদ্দেশৰ বাবে নিয়মমাফিক ...
 চুটিগল্প--     #প্ৰেম_প্ৰেম_জখলা        -----দুলুমণি গগৈ                   গাড়ীৰ পৰা নামি তিনিওটা কৃষ্ণচূড়াৰ তলত  ৰৈ থকা দেখি সেইফালে আগবাঢ়ি গ'লো। দ্ৰাইভাৰে মই এৰি থৈ অহা ফোনটো হাতত দি থৈ গ'লহি।পাৰ্চত মোবাইলটো ভৰাই থাকোতে প্ৰিঞ্চ কেতিয়ানো আগবাঢ়ি আহি কেমেৰাৰে মোৰ  অন্যমনস্ক ফটো বোৰকে বন্দী  কৰি আছিল ক'ব নোৱাৰিলো। চকুত চকু থৈ সি  কৈ উঠে-   "এই গুণাৰৰ  বুটাবছা নীলা কাপোৰ যোৰ তোমাৰ লাৱনী বগা দেহাটোত শুৱাই পৰিছে মাধু। তাতে ওপৰলৈ তুলি বন্ধা খোপাটো ! একেবাৰে সোণত সুৱগা চৰিছে।"         প্ৰিঞ্চৰ প্ৰশংসা-সূচক কথাত  মই বিশেষ গুৰুত্ব নিদিয়াত সি অলপ আহত হৈ মোলৈ চাই তলমূৰ কৰিলে। ইমান বোৰ বন্ধুৰ মাজত সিহে আছিল মোৰ ৰূপৰ প্ৰশংসা কৰিবলৈ! মই  একো উত্তৰ নিদিয়াকৈ থকাত ধ্ৰুব আৰু প্ৰতীকে মোক ‌ মৃদু ধমকনিৰে ইতিকিঙৰ সুৰত কৈ উঠিল-    "কি হে তুমি ! অথনিৰে পৰা আমাৰ প্ৰিঞ্চেচ ৰৈ আছে তোমাক বাইকত তুলি নি সৰস্বতী পূজা  দেখুৱাবলৈ। ইফালে তু...

গল্প

 #ভগ্নাংশৰ_দুখ  দুলুমণি গগৈ,   ---"ইমান কম দিলে নহ'ব দেই!"  ----"এহ নদীৰ মাছহে ! তুমি ধৰিহে আনিছা! ইমান   হাতীৰ  সমান  দাম ক'লে কেনেকৈ হ'ব?"   --"সেইবোৰ নক'ব আৰু ! আমিহে জানো । কিমান   কষ্টৰ মূৰত এই কেইটা মাছ আনিছোঁ। ৰেট মতে মিলিলে নিয়ক নহ'লে নাই।কাষ্টমাৰ আহি থাকিব।"    এনেয়ে নকয় -পোহাৰী চুপতি! কোনো লাভ  নাই। এটকাও নকমালে। ৰঙচুৱা হৈ পৰা বৰালিটো কোৱা দামতে কিনি লৈ বিলাহী , ফুলকবি আৰু কিবাকিবি পাওঁ নেকি বুলি কাষৰ পাচলি-বজাৰ খনলৈ সোমাই গ'লো।   মাহেকৰ মূৰত পোৱা পেঞ্চনটো সোমাল বুলি অহা মেচেজটো পঢ়ি খবৰটো ছোৱালী জনীয়েই দিয়ে আজিকালি। তাইৰে বৰালি মাছ অকণ খাবলৈ মন বুলি কোৱাত এটিএমৰ পৰা টকা কেইটামান বেছিকৈ উলিয়াই মাছ কিনা পৰ্ব শেষ কৰিছিলো। প্ৰথমতে আমিষ খাদ্য খাবই নুখুজিছিল ।মাছ-মাংস- কণী বুলিলে সাতজাঁপ মাৰিছিল। মোৰ আৰু শ্ৰীমতীৰ প্ৰয়োজনীয় সকলো কামত মন বুজি সহায় কৰা ছোৱালীজনীৰ মনৰ কথা মই কিন্তু বুজি পাইছিলো। মাছ-মাংসত চাগে তাই নিজৰ গাৰে মঙহৰ গোন্ধ পাইছিল । জীৱনৰ বিয়লিবেলাত আমিও বহু কামত, কথাত,ব্যৱহাৰত...